Bojkot „Kuriera Szczecińskiego“ za artykuł red. J. Grażewicza „Złote myśli Kaczyńskiego“

Od jutra przestaję kupować największy dziennik na Pomorzu Zachodnim, wydawany w Szczecinie „Kurier Szczeciński“. Po raz kolejny w weekendowym wydaniu „prezentuje“ swoje walory dziennikarskie Jacek Grażewicz. Artykuł pana redaktora dotyczy oczywiście ulubionego tematu wszystkich „postępowych“ mediów w kraju, a mianowicie Jarosława Kaczyńskiego i jego partii. Metody walki piórem przeciwko wrogowi publicznemu nr 1 w Polsce są takie same, jak u Adama Michnika w „GW“ , dziennikarzy TVN i Moniki Olejnik z „Radia Zet“: zdyskredytować, zmieszać z błotem, dokopać, odwołać się ewentualnie do kilku wyrwanych z kontekstu zdań i podsumować to wszystko w stylu, przywodzącym nieodparcie na myśl język nienawiści wobec „Solidarności“ i jej przywodców z okresu tuż przed wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce.

Red. Grażewicz stwierdza bowiem „prawdę“ znaną wszystkim myślącym zgodnie z wytycznymi rządzącej partii: „PIS sieje w kraju zamęt.“ Zamęt w Polsce nie wynika oczywiście z działań PO, takich jak np. niekorzystna dla nas umowa gazowa z Rosją, która wywołała nawet reakcję ze strony UE, zazwyczaj wielce przychylnej „ukochanej partii wszystkich Polaków“. Zamętu nie sieje prezydent Komorowski, który ukradkiem kazał zabrać krzyż z Krakowskiego Przedmieścia. „Zamęt“ to słowo, którego nie stosuje się w kręgach rządowych nawet w kwestii katastrofy smoleńskiej, mimo że byłoby tutaj zwłaszcza jak najbardziej adekwatne.

Wróćmy jednak do PIS-u i „złotych myśli“ red. Grazewicza: „PIS sieje w kraju zamęt. Coraz więcej ludzi patrzy na to z niechęcią, ale i ze strachem”. Ten „wielki strach“ tak bardzo paraliżuje Polaków, że nie potrafią już samodzielnie myśleć i dostrzec, czego lub kogo powinni się najbardziej obawiać. Redaktor Grażewicz kończy swoj antypisowski paszkwil stwierdzeniem: “A ja tak sobie myślę, że większość Polaków z ulgą przyjęłaby wycofanie się z życia politycznego Jarosława Kaczyńskiego. Definitywnie. Na zawsze.”

A ja tak sobie myśle, red. Grażewiczu, że nie wszystkie dziennikarskie marzenia się spełniają.