Spójrzmy prawdzie w oczy.

Spójrzmy prawdzie w oczy

Polska nigdy nie była w takim niebezpieczeństwie, w jakim znalazła się teraz. Jest ono o tyle wielkie, o ile ślepota poważnej części Polaków jest faktem bezspornym. Bielmo z oczu powinno nam spaść, obserwując wprost nieludzką nienawiść na twarzy Donalda Tuska, który nie ma tego wyrobienia kulturalnego, by umieć zakryć swe uczucia. Nie miał tego także Hitler, który 1 września 1939 r. przemawiając w Reichstagu miał na twarzy wypisana rzeź i pożogę, wówczas biorące swój początek. Trzeba zwracać uwagę także na takie elementy osobowości, ale przede wszystkim warto przypomnieć co Hitler wtedy powiedział:

„Gdańsk był i jest niemieckim miastem. Korytarz był i jest niemiecki. Wszystkie te terytoria zawdzięczają swój kulturowy rozwój wyłącznie niemieckiemu narodowi. Bez niemieckiego narodu na wszystkich tych wschodnich terytoriach panowałoby najgłębsze barbarzyństwo”.

Jak zawsze, także i tutaj usiłowałem drogą pokojowych propozycji rewizji doprowadzić do zmiany nieznośnego stanu. To jest kłamstwo, kiedy w innym świecie twierdzi się, że my wszystkie nasze propozycje zmian wymuszamy wyłącznie presją.

„Nie należy mylić mego umiłowania pokoju i mej bezgranicznej cierpliwości ze słabością czy zgoła tchórzostwem! (…) Dlatego podjąłem decyzję, by rozmawiać z Polską tym samym językiem, w jakim Polska od miesięcy zwraca się do nas!”

„Jak Panowie wiedzą, Rosja i Niemcy kierują się dwiema różnymi doktrynami. Tylko jedna kwestia wymagała wyjaśnienia: Niemcy nie mają zamiaru eksportować własnej doktryny. W chwili, w której Rosja Sowiecka nie zamierza eksportować do Niemiec swej doktryny, nie widzę żadnych powodów, dla których mielibyśmy raz jeszcze wystąpić przeciwko sobie.”

Hitler jako anioł pokoju i zwiastun dobrej woli wobec Polski nie chcącej spełnić jego „słusznych żądań” to może, niestety, nie budzić nieufności w pokoleniu Tuska i młodszych od niego, gdyż ignorancja w tej dziedzinie jest wprost nieograniczona, ale analogie do obecnej chwili winny nasuwać się na bazie choćby tylko zdrowego rozsądku. Hitler chciał rozliczać się z oporną Polską. Tusk chce rozliczyć tych, którzy przez 8 lat naprawiali to, co on zepsuł, zniszczył i zachwaścił. Hitler zostawił Polakom tylko gadzinówki, a czego chce Tusk, zamierzając likwidować polskie media? Hitler jako zbrodnię uznał uczenie historii Polski, Tusk chce ją wymazać za czas najnowszy, likwidując IPN. I tak w nieskończoność można by wyliczać jego „reformy” mające przygotować Polskę do nowej okupacji, jak E-Polen–Siedlungsgebiet (E-Polska teren osiedleńczy)

Polska nigdy w ciągu stu lat nie była tak zagrożona jak dziś. W1920 r. wróg stał pod Warszawą, ale Naród polski przemawiał jednym głosem, toteż nie gasła nadzieja. Witos, chłop w z Podkarpacia dzierżył władzę. I chłopi, PSL czy też ci spoza niego, to byli ci, co „żywią i bronią”. Dziś PSL nie reprezentuje chłopów, ale tych, którzy znowu stoją pod Warszawą, albo w niej samej, i tylko czekają by jej bramy otwierać tym, czy ze wschodu czy z zachodu, którzy ostatecznie chcą położyć kres Polsce jako niepodległej, mającej swą tożsamość i historię. W 1939 r. niebezpieczeństwo także nie równało się obecnemu. Ze wsi, gdzie wówczas mieszkałem dwóch zgłosiło się do „żywej torpedy”. Naród chciał walczyć i walczył okrągło przez 50 lat, bo niewola kończyła się w 1989 r. Ale i wtedy znaleźli się tacy, jakich ze świeczką szukać by w 1920 i 1939 r. – tacy, którzy zadbali, by komuniści dalej paskudzili Polskę. A czym jest ta osławiona już dziewiątka, która w Strasburgu głosowała przeciw Polsce? Komuniści, wprawdzie już zgrzybiali, ale przecież wybrani przez część narodu. Bo tamci od Hołowni się nie liczą. Mając takiego wodza, wydaje człowiek sam o sobie świadectwo. Ale dlaczego komuniści? Bo klęskę poniósł naród nie w 1939 r., ale po 1945 r. odkąd jad zaczął przenika do tkanki moralnej narodu i uczynił ją martwicą. Dlatego mogła pani von der Leyen przed miesiącami gratulować Tuskowi premierostwa, czyli mutatis mutandis osiągnięcia tego, co powiedziano już w Reichstagu we 1939 r., że krnąbrną Polskę należy ukarać. Dlatego Tusk z taką nienawiścią spogląda na naród, do którego przemawia. Pies kąsa tylko wtedy kiedy się boi. On się boi, że naród się obudzi i przypomni sobie 1939 rok i to całe sowieckie i niemieckie władanie i pokaże mu gdzie jest jego miejsce. Czy tak się stanie? Bóg jeden wie. Hans Frank także już czuł się królem tej „niemieckiej ziemi”, jaką wydawało mu się, że władał z Wawelu. Czego się dorobił? Dobrze wiemy. Jednakże wtedy naród nasz był jeszcze monolitem, choć, już z wieloma pęknięciami. Dziś te pęknięcia poszły dalej. Wpada w nie młodzież. Czy wystarczy sił, by to powstrzymać, kiedy ślepota odejmie wzrok? Czy powtórzy się rok 1920, czy okupacja rozpoczęta w 1945 r. ma powrócić, nie daj Boże, bezpowrotnie?