III RP delendam esse

Mija powoli powyborcza trauma, nieubłagany, acz zbawienny instynkt życia wymusza przyjęcie wyników do wiadomości. Cały powyborczy wieczór wierzyłem, że rzeczywisty rozkład głosów będzie nieco inny niż sondażowy. Z tym przekonaniem kładłem się spać. W poniedziałek pocieszałem się, że mogło być gorzej, totalny dół przyszedł dopiero wraz z ogłoszeniem ostatecznych wyników.

Kiedy teraz, już w miarę trzeźwo analizuję wyniki, zastanawiam się, skąd wziął się nasz szok. Inaczej mówiąc – z czego wynikała nasza wiara w zwycięstwo. Przecież gołym okiem było widać, że to pobożne mrzonki. Przecież wszyscy żyjemy w nieprzyjaznym otoczeniu, pełnym lemingów, w którym tylko gdzie niegdzie majaczy jakiś znajomy moher. Przecież wszyscy albo osobiście byliśmy pod Krzyżem, albo widzieliśmy w internecie, co się tam działo, jak łatwo udało się kucharzowi z akademickiej stołówki zwołać hordę krwiożerczych monstrów. Patrzyliśmy, ale nie widzieliśmy. Nasze oczy i uszy odmówiły posłuchu…

Paradoksalnie, kiedy czytam swoje wiersze, widzę, że byłem w nich dużo bliższy prawdy niż w wyrozumowanych analizach. Czy opisując Kristallnacht palikotyzmu, czy przygotowując się do smoleńskiej rocznicy, czy reagując na raport MAK-u, a potem Millera, czy podsumowując 20 lat III RP widziałem rzeczy takimi, jakimi są, a nie takimi, jakimi chciałbym je mieć. Dlaczego więc nie słuchałem nawet sam siebie?

Jakiś leming w salonie napisał: „żyjecie w wyimaginowanej rzeczywistości”. Jestem skłonny przyznać mu rację. Mamy swoje towarzystwo, swoje gazety, swoje radia, swoją telewizję, swoje portale, swoje wyobrażenia o rzeczywistości. Uwierzyliśmy, że lęk przed PiS-em już się wypalił, pojedyncze świadectwa porzucenia wiary w PO uznaliśmy za powszechność, byliśmy pewni, że lemingi zostaną w domu, a nas będzie jeszcze więcej niż 4 lata temu.

Mam żal do PiS-u, że podkręcił tę iluzję. Albo te mityczne wewnętrzne sondaże zostały wyssane z palca, albo wykonawca schrzanił robotę. Ale sądzę, że było to celowe działanie, które okazało się kompletnie błędne. Cały czas twierdziłem i wszyscy to wiedzieliśmy, że jedyna szansa polega na zniechęceniu lemingów do udziału w wyborach. Niewątpliwie informacje, że PiS (ten koszmarny PiS!) dogania, a może nawet już przegonił PO, nie zachęcała do pozostania w domach. Potem wystarczyła już tylko okładka „Wprost”, żeby na nowo poderwać zastępy obrońców status quo. Wygląda mi, że to „nasi” nie dopisali. Mniej bojowi, mniej żarliwi uznali, że nie ma sensu się trudzić, skoro i tak PiS osiągnie świetny wynik. To zostało spieprzone koncertowo i osoba, która ten patent wymyśliła, powinna ponieść konsekwencje.

Podobnie chybiony był pomysł z aktywowaniem elektoratu antyniemieckiego. Nie istnieje taki elektorat, a raczej – w całości jest już od dawna za PiS-em. Na Ziemiach Odzyskanych natomiast wszyscy tęsknią za Niemcami, a w najlepszym razie w ogóle się ich nie boją. Sprawa Merkel, ewidentnie sprokurowana celowo przez PiS, okazała się kolejnym strzałem Panu Bogu w okno.

Jakie wnioski płyną z analizy głosów? Utrzymaliśmy stan posiadania, co byłoby wielkim sukcesem, gdyby nie Smoleńska Tragedia. Nie umiemy mówić o Smoleńsku, nie umiemy się przebić z tym tematem do polskich serc i mózgów. Wszyscy twierdzimy, że Smoleńsk powinien zmieść PO z powierzchni ziemi, ale nie potrafimy wyciągnąć wniosków z faktu, że tak się nie stało. Odpowiedź: „Bo te lemingi takie już są” nie jest żadną odpowiedzią. Tylko jakieś 10% Polaków wierzy w zamach, więc tekst Sakiewicza w przedwyborczą sobotę był przykładem efektownego harakiri. Ile osób przekonał do głosowania na PO, Bóg jeden wie.

Sukces Palikota pokazuje jedną rzecz – PiS przestał być postrzegany jako partia antysystemowa. Bo niewątpliwe świński ryj z penisem swój wynik zawdzięcza wyborcom antyestablishmentowym. PiS stracił głosy dawnych wyborców Samoobrony, którzy albo zostali w domach, albo głosowali na POP(alikot).

Znakomity w kontekście tragicznych rządów wynik PO karze porzucić złudzenia na temat Polaków, ale również wyborców PO. Jesteśmy normalnym narodem, który najbardziej ceni święty spokój. Ale też nie jest tak, że PiS ma monopol na patriotyzm. Nie tylko ubecy i ich rodziny głosowali na PO, bo nie było ich aż tylu. Jest wśród wyborców PO wielu ludzi o patriotycznym nastawieniu. Owszem, zgłupieli od medialnej presji, ale myśmy nie pomogli im zmądrzeć.

Co więc robić?
Po pierwsze – przejrzeć na oczy, wyjść z wyimagowanego świata i rozpoznać rzeczywistość – realnie spojrzeć na siebie i na przeciwnika.

Nie jesteśmy ósmym cudem świata, nie mamy monopolu na mądrość ani uczciwość. Nie jesteśmy jedynymi patriotami ani jedynymi katolikami, ani jedynymi sprawiedliwymi w Polsce. To, co nas wyróżnia, to postawa romantyczno-mesjanistyczna. Wszyscy podpisalibyśmy się pod stwierdzeniem Rymkiewicza: „Nie wyobrażam sobie, jakie to nieszczęście nie być Polakiem” (cyt. z pamięci, bodajże „Kinderszenen”). Ale to nie oznacza, że mamy powody, by czuć się lepsi.

Nasi oponenci to nie tylko bydlaki, chamy, agenci, dewianci i swołocz wszelaka. Owszem, tacy też wśród nich są, ale nie stanowią większości pewnie nawet wśród palikociarzy, choć to na razie jest jedna wielka niewiadoma. Nie są to też sami potencjalni zdrajcy, a także nie wszyscy podpisaliby się pod stwierdzeniem „Wstydzę się, że jestem Polakiem” czy „Dlaczego ja nie urodziłem się Francuzem?”, choć tych ostatnich jest pewnie najwięcej. Jednak często można znaleźć wśród zwolenników PO ludzi równie chorych na Polskę jak my, wystarczy rozejrzeć się w kręgu swoich realnych znajomych.

Musimy skończyć z naszym poczuciem wyższości, które dość wyraźnie z nas bije. Jestem lepszy od jakiegoś leminga, jeśli jestem kulturalniejszy, więcej wiem, mam wyższe IQ, więcej robię dobrego, ale nie dlatego, że ja pisor, a on leming.

Musimy zacząć z nimi rozmawiać, bo póki co to głównie pouczamy, rzucamy gromy, wyklinamy, a najczęściej odmawiamy rozmowy. „Z nim to w ogóle nie warto gadać” – jak często jest to wasza postawa? Bo moja nagminnie.

Trzeba rozmawiać w takim duchu, jaki przyświecał nam w kampanii wyborczej – konkrety, konkrety i jeszcze raz konkrety. Gdzie autostrady? szkoły przygotowane na przyjęcie 6-latków? ile kosztują stadiony?

To jest to, co może zrobić każdy z nas. Ci bardziej aktywni muszą przemyśleć swoją aktywność. Większość działań zrodzonych w środowisku blogerów służy cementowaniu przekonanych. Byłem w poniedziałek na Lesie Smoleńskim, uważałem, że w takim momencie trzeba. Żałośnie to wyglądało, nie dlatego, że tak mało ludzi przyszło. Teksty, które padały, przeznaczone były wyłącznie dla tych 10% przekonanych o zamachu. Wszyscy inni przechodnie po prostu wzruszali ramionami.
Również ob/ciach nie jest w stanie zmienić swego oblicza i wciąż stanowi grupę homogeniczną. Obawiam się, że podobnie jest z wykładami organizowanymi przez Stowarzyszenie PJN.

To sama uwaga dotyczy internetu. Niepoprawni i inne platformy blogowe – bez urazy, jesteśmy kółkiem wzajemnej adoracji. Podobnie wygląda nasza działalność na Youtube – odpowiednie filmy znajduje ten, kto ich szuka. Na salonie wszyscy okopali się i prowadzą bój na wyniszczenie, takie Verdun, z którego cieszą się tylko Janke z Krawczykiem, bo to im klikalność nabija. A bojownicy Facebookowi wypalają się we wzajemnych wojenkach, bo też FB tylko do wojny się nadaje.

Nie jestem mądry, nie wiem, jak to zmienić. Ale zmienić trzeba, bo inaczej faktycznie wymrzemy jak dinozaury.

Natomiast PiS powinien jak najszybciej zamówić, tym razem prawdziwe, a nie wzięte z sufitu, badanie milczącej większości. Trzeba jak najdokładniej poznać odpowiedź na pytania, czemu ci ludzie nie chodzą na wybory. Czy tylko dlatego, że mają wszystko w d…, czy dlatego, że nie wierzą nikomu. Na czym im zależy, a czego się boją? Z tego powinien powstać plan, jak zbudzić śpiącego kolosa, albo jak go najpierw przez sen zmienić, a dopiero potem obudzić. Bo jakby to mieli być sami tarasowcy, to lepiej nich śpią. Ale z drugiej strony – jeśli gdzieś są rezerwy, to tylko tam. Może należałoby własnego Palikota wykreować. Korwin-Mikke byłby jak znalazł.

Nie liczcie na przebudzenie zatwardziałych lemingów w wyniku kryzysu. Oni i tak znajdą najprostsze wyjaśnienie – wszystkiemu winien jest PiS i mohery.

Trzeba wyrwać PO uczciwych, rozumnych ludzi, a na resztę położyć krzyżyk. Trzeba odebrać Palikotowi elektorat antysystemowy, a zostawić mu antyklerykałów, homoseksualistów i narkomanów. Może sukces Palikota mógłby się stać podstawą zwierania szeregów przez patriotów z obu stron barykady? Ja w każdym razie spróbuję do znajomych lemingów dotrzeć z przesłaniem

Nikt z was tego nawet w koszmarach nie czuje,
że wam też szykują palikocmentarze.

I trzeba im raz wreszcie uświadomić, czym jest III RP, wykazać, że to państwo zbudowane na fundamencie kłamstwa, wiecznie będzie niestabilne. Więc jeśli ktoś marzy o stabilizacji, to najpierw musi pomóc rozwalić III RP.

[cdn]