Ja nie chcę być Polakiem

Polska to wstyd, żenada,
to obciach jednym słowem.
Polacy - durniów gromada,
mohery niepostępowe,

co nadal wierzą w przesądy,
bełkoczą o cnotach i Bogach.
Ich niepoprawne poglądy
drażnią jak krzyże przy drogach.

Nie chcę być dłużej Polakiem!
Tu chamstwo, bród i samogon,
idee byle jakie,
ciemnota i zabobon.
Polacy słuchają kleru,
tańczą jak kuria chciała.
Ohydna banda...

Wszystkim polskim patriotom w rocznicę Tragedii Smoleńskiej

O Matko-Polko! Jeśli dziecko swoje
chcesz ciągle jeszcze czynić patriotą,
nie ucz go ruszać z pieśnią w srogie boje
ni wprost na wroga nacierać z ochotą.

Nie ucz godności, nie praw o honorze,
pluń na uczciwość – bujdy dla ciemnoty!
Niech i moralność między bajki złoży,
a ogniem wypal wszystkie jego cnoty.

Ucz je pogardy, co dodaje...

Czarowic, bohater „Róży” Stefana Żeromskiego, dramatu o rewolucji 1905 wydanego w 1909 roku, mówi do Naczelnika Więzienia (rzecz jasna, Rosjanina):

Po powstaniu sześćdziesiątego trzeciego roku byliśmy jedynie skatowaną szlachtą, społeczeństwem bez ludu. Wyście wtedy nam, szlachcie–narodowi, lud mądrze wydarli. Teraz myśmy wam lud nasz ze szponów wyrwali. I to już na wieki.

Jeśli Żeromski ma rację...

Mam 7 lat.
Spłonął mój świat.
Uciekam w dal.
Tylko mi Ciebie, Mamo;
tylko mi Ciebie, Tato,
żal...

Wciąż słyszę krzyk,
choć ogień znikł,
bo wicher dmie...
Gdzie się schowałaś, Mamo;
gdzie się schowałeś, Tato?...
Gdzie?

Przez nocy mrok
widzi mój wzrok
skrwawiony piach…
Jakże bez Ciebie, Mamo;
jakże bez Ciebie, Tato,
strach!

Biegnę co sił,
słyszę jęk pił,
straszny świst kos…
Jaki okrutny, Mamo,
jaki...