Obrzezanie i biznes tkanek ludzkich

Polscy rodzice, którym chłopcy rodzili się w Stanach Zjednoczonych niejednokrotnie dziwili się sugerowaniu, aby poddać ich obrzezaniu. Rzeczywiście jest to wciąż popularny zabieg, wykonywany w liczbie miliona rocznie. Niewykluczone, że dzięki populacji muzułmańskiej, stanie się on również częstszy w Europie. A może nie tylko z tego powodu.

Popularność obrzezania chłopców dziwi dziennikarkę Jennifer Margulis z Schuster Institute of Investigative Journalism na Brandeis Unviersity, która publikowała na łamach „The New York Times’a” czy „Washington Post”. W „The Business of Baby: What Doctors Don’t Tell You, What Corporations Try to Sell You, and How to Put Your Pregnancy, Childbirth, and Baby Before Their Bottom Line” (2013) poświeciła temu fenomenowi cały rozdział.

Dziennikarka obserwuje procedurę

Co istotne, samą procedurę obserwowała w szpitalu z racji zawodowych oraz prywatnie jako ceremonię żydowską, w gabinecie lekarskim ze znieczuleniem i bez. We wszystkich przypadkach dziecko płakało, jednak intensywność płaczu i bólu była różna. Doświadczenie pierwsze miało miejsce w Mount Auburn Hospital w Cambridge, Massachusetts, gdzie dr Beth Hardiman, przeprowadzająca zabieg, zadbała, aby dziecko zostało znieczulone. Jak wyjawiła lekarka, większość lekarzy jest zbyt niecierpliwych, aby poczekać od 5 do 5,5 minuty aż zacznie działać znieczulenie. Tłumaczyła również, że jedynym sposobem na akceptację tego, co robi, jest upewnienie się, że zarówno dziecko jak i rodzice są traktowani z szacunkiem, oraz, że podejmują swoją decyzję świadomie, wiedząc dokładnie, na co się decydują (tzw. informed consent). W trakcie tej konkretnej operacji, noworodkowi podawany był roztwór glukozy do ssania oraz lidokaina w zastrzyku do miejscowego znieczulenia. Na czas zabiegu został on unieruchomiony w specjalnym urządzeniu produkcji amerykańskiej o nazwie Olympic Medical Circumstrait Newborn Immobilizer: http://www.quickmedical.com/olympicmedical/circumstraint/immobolizer.html

W trakcie jego trwania używane były przyrządy, których łączny koszt przekraczał tysiąc dolarów. Jak wyjaśnia Margulis, ilość usuwanej tkanki bywa różna, podczas opisywanego zabiegu chłopiec stracił jedną czwartą swojego członka. W wielu przypadkach znieczulenie nie jest w ogóle stosowane (jak twierdzi dr Hardiman zabieg jest wtedy bardzo bolesny), a dziecko poi się w szpitalu słodką wodą, zaś poza nim wódką lub winem. Do skutków ubocznych należą: obfite krwawienie mogące doprowadzić nawet do śmierci, infekcje, rany czy zrosty wymagające kolejnej operacji.

Względy medyczne?
(...)

http://www.fronda.pl/a/obrzezanie-i-biznes-tkanek-ludzkich,29637.html