Łukasz Warzecha i "Kaczyński musi odejść"

Łukasz Warzecha uległ fali emocji, no i powtarza za "salonem",że "Kaczyńskim musi odejść".Jest taka prosta zasada metodologiczna wskazująca,że jak "salon" coś mówi, to należy postąpić akurat odwrotnie. Tymczasem, w TVP, o dziwo prof. Domański, z którym nieczęsto mam okazję się zgadzać, potraktował sprawę poważnie i stwierdził, że Kaczyński nie przegrał i że nie ma dla niego alternatywy. Z tym trudno się nie zgodzić. Szkoda tylko,że nie usłyszałem całości wypowiedzi. "Salon" boi się Kaczora bo to dobry i twardy gracz.

Panie Łukaszu, co nagle to po diable. Należy przy tym pamietać,że idywidualne procesy poznawcze nie przekladają się natychmiastowo i proporcjonalnie na procesy zmian w skali spolecznej.

Łukasz Warzecha mówi,że w warunkach demokracji, przegrywający lider powinien rozważyć ustąpienie, choć wie jednocześnie, acz nie wyciąga z tego praktycznych wniosków,że nie żyjemy w demokracji. Trzeba to wreszcie zacząć głośno i uparcie powtarzać i wyciągać konkretne wnioski i podejmować adekwatne działania.Król jest nagi. Polska nie jest krajem demokratycznym, nie jest republiką lecz regresem do postpeerelu, a media nie są "czwartą władzą" lecz pierwszą i to niewybieraną, niedemokratyczną władzą.

Musimy dyskutować o przyczynach i o ścieżce, ktora nas do tego postpeerelu przywiodła. Jedną z przyczyn może być
demonstrowana przez Warzechę i innych konserwatystów czysta emocjonalność oraz wiara, że wystarczy wyrazić swoją opinię w internecie a to się jakimś cudem przełoży na zmiany w państwie. Wcale się nie przełoży, a wręcz przeciwnie bo internet to usypiacz. Konserwatyści muszą wyjść z prywatności i grupek towarzyskich w przestrzeń publiczną i to w sensie dosłownym,przypominając ,że są i że stan państwa ich nie zadawala i że nie mają zamiaru tego tolerować. Muszą się policzyć jak w r.1979. Trzeba też pamiętać,że nie ma efektów bez ciężkiej pracy i nakladów finansowych z własnej kieszeni. Za darmo Polski nie odzyskamy.

Tym niemniej , zanim coś zrobi się w realu, warto dokonać realnej analizy i diagnozy stanu Rzeczypospolitej.Możemy
założyć,że w sytuacji kryzysu Polacy postępują względnie racjonalnie i nie chćą ryzykować zamieszaania związanego z przejmowaniem władzy przez inną opcję. Ale równie prawdopodobna jest wersja,że wskutek niekorzystnych zmian
spolecznych i charakteroloigicznych, Polacy obawiają się jakichkolwiek reform i w ten sposób wpędzili się w pułapkę.

Musimy też ustalić, z jaką realną formą ustrojową a nie propagandowym bytem mamy do czynienia, bo na demokrację to nie wygląda, kto sprawuje realną władzę i jakie są mechanizmy realnych wpływów politycznych i trendów spolecznych.Trzeba też ustalić jaka jest a jaka powinna być rola mediów i popkultury przez media upowszechnianej i ich relacji do polityki by zminimalizować negatywne wplywy na konkretnego, pojedynczego obywatela, o ile ten obywatel jeszcze istnieje, bo być może zastąpił go konsument. I tu należałoby przykladowo, przeanalizować jaka jest natura oddziaływania mediów na odbiorcę. Następnie trzeba by określić miejsce mediów w aktualnej strukturze ustrojowej oraz ich pozycję w układzie interesów. Te punkty widzenia należałoby następnie zsumować by wyjaśnić ich oddziaływanie polityczne na odbiorców, prowadzące do określonych efektów wyborczych i zmian w strukturze wpływów politycznych.

Mnie nie obchodzi, czy ustrojowy układ jaki się ukształtował po dwudziestu latach określimy jako neokomunizm, postkomunizm, postpeerel czy Front Jednośći Przykazu, bo istotna jest treść a nie etykietka. A ta treść jest bez wątpienia neototalitarna. Ale nawet najprecyzyjniejsze analizy nie zastąpią koniecznośći wystąpień środowisk prawicowych i konserwatywnych w obronie interesów własnych i interesu Rzeczpospolitej. Projektowanie sensownej kontrpolityki opartej na diagnozach powinno odbywać się równolegle do działań w przestrzeni publicznej, które nie mogą się ograniczać do niepoważnych happeningów w rodzaju "czytamy obciachową prasę".

Inaczej niż Łukasz Warzecha, uważam, że konserwatyści powinni zakladać własne instytucje pozarządowe, w tym
finansowe, nie zapominając o wywieraniu ciągłej materialnej presji na system a ponieważ dysponują przewagą intelektualną, nie wątpię,że przełoży to się na siłę i sukcesy polityczne.