Wywalić z mediów Krytykę Polityczną czyli o dostępie do mikrofonu

Zastanawiam się, jakim cudem w mediach, np w Trujce, pojawiają się przedstawiciele Krytyki Politycznej. Nie jest to przecież objawem pluralizmu, tak samo jak w organizmie komórki rakowe nie są objawem zdrowia. Krytyka Polityczna to organizacja antypaństwowa i antynarodowa i z tego względy nie ma dla niej miejsca w oficjalnej sferze publicznej. Nikt im nie zabrania działać, ale niech się to dzieje jak nalezy – na marginesie społeczeństwa.

Jeżeli z przyzwyczajenia, powtarzam – z przyzwyczajenia, a nie z powodów merytorycznych, jestem skłonny tolerować w mediach obecność Leszka Millera, to w przypadku Krytyki Politycznej nawet takiego powodu nie widzę. To ja płacę i wymagam. Nie może też być tak, by pewne korporacje zawodowe, takie jak dziennikarze czy ZNP w przypadku nauczycieli, miały głos decydujący o dostępie do mikrofonu czy o programach nauczania.

Są, poza Krytyką Polityczną, inne środowiska do tej pory nieobecne w mediach, jak narodowcy, korwiniści czy lewica niepostkomunistyczna, którym też należałoby dać dostęp do mikrofonu.