Sikorski i Tusk: grabarze polskiej polityki zagranicznej

Na naszych oczach upadły wszystkie obiecane przez Tuska cudy: mit o cudzie gospodarczym, o powrocie do Polski milionów emigrantów, o tym że się będzie żyło lepiej wszystkim, o tanim państwie, o zrównoważonym budżecie… Ostatecznie upadł mit największy: że liczą się z nami w Europie i na świecie, a już szczególnie Rosja – z którą nawiązaliśmy „modelowe stosunki” po katastrofie samolotu TU-154M pod Smoleńskiem.

Można by tu cytować całe strony zachwytów pro-sowieckich żurnalistów i niestety także polityków, włącznie z tymi, którzy „obalali komunę”, jak marszałek Borusewicz – zachwycony Rosją - po wizycie w Moskwie w kilka miesięcy po katastrofie pod Smoleńskiem. Pamiętamy te przestrogi Nałęcza i nałęczo-podobnych, by nie domagać się od Rosji zwrotu wraku samolotu TU-154M , aby uniknąć wojny z Rosją. Pamiętamy te buńczuczne zapowiedzi Sikorskiego, że już uzgodnił z min. Ławrowem zwrot wraku, te komunikaty o wyjeździe do Rosji specjalistów, w celu uzgodnienia sposobu transportu wraku do Polski, te kłamstwa Kopaczowej i samego Tuska o doskonałej współpracy polskich i rosyjskich prokuratorów. Te umizgi obecnej marszałkowej do samego Putina, gdy relacjonowała swoje spostrzeżenia z perfekcyjnej ekshumacji zwłok ofiar zamachu. Tak – zamachu, gdyż tylko sprawcy i współsprawcy katastrofy ukrywają dowody rzeczowe…

A może wszyscy ci, którzy chcieliby zapomnieć moskiewskie umizgi zapomnieli o wielkiej naradzie u Bronisława Komorowskiego, przed jego spotkaniem z Miedwiediewem ? Na spotkanie to ( w ramach Rady Bezpieczeństwa Narodowego ) Komorowski zaprosił nie tylko dawnych sługusów Kremla w osobach Millera, Kwaśniewskiego i Jaruzelskiego – ale cała reżimowa propaganda pieniła się z oburzenia, że prezes PIS to wielkie wydarzenie zbojkotował. A przecież tam ustalano, jak Komorowski ma się zachować, aby nie urazić cara Rosji, o czym nie mówić – aby Rosja nie zagroziła nam wojną….

Z tej modelowej współpracy, którą szef rosyjskiej dyplomacji Siergiej Ławrow lapidarnie określił: „Śpiewać będziemy na pewno, i to razem” - pozostał już tylko reaktywowany festiwal piosenki rosyjskiej - na wzór PRL-owskiego festiwalu piosenki radzieckiej w Zielonej Górze. Bo to Kreml chciał aby w relacjach z Polską było śpiewająco, czyli na pokaz. I to wszystko Kreml uzyskał. W taki prosty sposób, jak wmanewrował Sikorskiego w porozumienie kijowskie, by mieć teraz pretekst do rozpętania wojny przeciwko Ukrainie. Bo właśnie na to – podpisane i wymuszone przez Sikorskiego porozumienie kijowskie - dzisiaj powołuje się nie tylko obalony dyktator Janukowycz, ale i Putin. Putin może więc bezkarnie nazywać ukraińską opozycję „bandytami, którzy nie dochowują porozumień”, skoro ma na tym porozumieniu podpis szefa naszej dyplomacji. Jednak każde wymuszone utratą życia porozumienie jest nieważne z mocy polskiego (art. 286 k.k.) i międzynarodowego prawa. To porozumienie było martwe w chwili, gdy liderzy ukraińskiej opozycji składali na nim podpis. Paradoksalnie – teraz właśnie Moskwa może grozić śmiercią tym, co bez jej zgody chcą o sobie stanowić, a co gorsza – może rozszerzyć swe działania okupacyjne poza Krym...

Sikorski, uważający się za alfę i omegę europejskiej dyplomacji, lansowany przez nasze rewolucyjne media na następcę szefa NATO, na następcę szefa europejskiej dyplomacji Catherine Ashton, a jeszcze wczoraj – na pewnego kandydata do Pokojowej Nagrody Nobla – wpuścił całą Unię Europejską w ruskie maliny. Tylko szef dyplomacji Donalda Tuska Sikorski – a nie dyplomaci z Niemiec i Francji obecni w Kijowie - zagroził Ukraińcom, że będą martwi, gdy nie podpiszą oczekiwanego przez Krem porozumienia. Bo Sikorski był i jest tak zadufany w swoją nieomylność, że przed podpisaniem porozumienia nawet nie zauważył, że obecny w Kijowie przedstawiciel Putina nie zamierza złożyć swojego cennego podpisu pod porozumieniem. Rosji zatem wystarczyło, że brudną robotę za nich wykonał szef dyplomacji Donalda Tuska. Bo mimo tego, że Sikorski groził opozycjonistom śmiercią – to jego, wynegocjowane z Janukowyczem porozumienie okazało się być martwe zaraz po wyjściu Janukowycza z sali obrad. Janukowycz zaraz potem uciekł w popłochu z Ukrainy…

]]>http://www.youtube.com/watch?v=EiI5xozu6gg]]>

Dziś Putin ma w ręku dowód, którym może szantażować Ukrainę, Unię Europejską i Stany Zjednoczone. To dowód z podpisem Radosława Sikorskiego – naszego in spe laureata Pokojowej Nagrody Nobla. Bo inny dowód – słynne zdjęcia „żółwików” Tuska z Putinem na miejscu katastrofy samolotu TU-154M – to hańba dla każdego Polaka. Czy wyobrażacie sobie, by na taki gest zdobył się jakikolwiek premier europejskiego państwa i to nie przy okazji katastrofy samolotu, gdzie zginął prezydent tego państwa ? To dowód, że polska polityka zagraniczna została pogrzebana przez duet Tusk- Sikorski. Bo skoro władcy III RP zachowują się wobec władców Rosji, niczym gubernatorzy rosyjskich guberni, to już nic więcej nie można dodać.