To nie "szowinizm", ani? - "klaka"

To? - nie "szowinizm", ani? -   "klaka",

Lecz? - tu, mój pokłon dla Rodaka.

Czuć może "patos"?. Nie, wzruszenie,

Gdy "wgłębiam" pamięć w "pokolenie".

Polska - Ojczyzną - nas  Polaków,

Jest z krwi i męstwa - mych Rodaków.

Tam gdzie Ich groby? - tam nadzieja,

Pełniła role? - "Wodzireja".

Po całym Świecie - rozrzucone,

Z "Duchem Narodu" - są sklejone.

W pustyni, tajdze i na stepie,

Tam jest "część" Polski - jak na "szczepie".

Wiara jest tym? - czym krew u ludzi,

Gdy już nie płynie? - Życie "studzi".

To w Niej się Naród nasz - jednoczy

I krwi jest nie żal? - gdy się "broczy".

Kto nie rozumie tego "Słowa"?,

Jakaż ma wartość -  jego "mowa"?

Płytkie "banały" i "slogany",

Nie dadzą "cudu" - "wina a Kany".

Dlatego biję tu - na "larum",

Czas się wychylić, spod? - "solarium"

I nie wdeptywać "Wiary" w ziemię,

Tak jak "pogańskie" - czyni plemię.

To memu Ojcu - w "Oświęcimie",

Nabili numer? - zamiast? - imię.

On mi przekazał - "Ból Narodu",

To co łzy "skryły"? - wziął do grobu.

To Jego Siłę? - tą w "niemowie",

Na łożu śmierci i przy grobie,

"Ściskał mi rękę - nic nie mówiąc",

Czuję ją w sobie - mogę przysiąc.

Budujmy Polskę - tym? - co nasze,

Byśmy nie poszli? - znów w "kamasze".

"Chrońcie" rodzice - swoje dzieci,

A "Duch Narodu"? - nie "odleci".

Proszę zerknąć również na mój blog - http://jankosmar.blogspot.com