Medialne głupoty, durnoty, od idioty dla idioty

Media, mainstreamowe czy nie mainstreamowe, zajmują się głównie polityką,zapominając o tym podstawowym aspekcie kwestii, że polityka jest czubkiem góry lodowej a właściwie ukoronowaniem rozmaitych innych procesów przebiegających w narodzie, ktore musi ona zsyntetyzować. A więc i media muszą umieć tę pełną gamę procesów odzwierciedlić, a tego albo nie potrafią, bo wymaga to wiedzy interdyscyplinarnej, którą nie dysponują, albo też ze względów na uwikłanie ideologiczne i polityczne poszukiwanie prawdy ich nie interesuje.

A gawiedź ekscytuje się tymi spreparowanymi ochłapami podrzuconymi jej dla zmyłki.Dla poprawienie humoru gawiedzi serwuje się obrzędy parareligijne na miarę Korei Północnej pod wezwaniem "Powitaj puchar Euro w Gdańsku".
W salonie24 jest podobnie i można np. bzdurnie dyskutować o polskiej odpowiedzialności za wydarzenia drugiej wojny światowej, z pominięciem jakiejkolwiek logiki.

Te wszystkie medialne poczynania pomijają podstawową metodologię przekazywania wiarygodnej informacji. Prawdziwa analiza ma dwa wymiary - horyzontalny i wertykalny. To zaś oznacza,że nie wystarczy analizować bieżący stan rzeczy.Ponadto rozpatrując bieżący stan rzeczy musimy dokonać opisu tego stanu a następnie rozbić ten stan rzeczy na elementy składowe i rozpatrzyć powiązania między tymi elementami. Media zwykle ograniczają się do pobieżnego opisu zjawisk politycznych bądź jedynie partyjnych, i koncentrują się na elementach dostępnych wizualnie, takich jak spór między kaczystami i ziobrystami czy między stronnictwem Tuska a stronnictwem Schetyny. Gdy Migalski był jeszcze analitykiem polityki to doskonale opisywał współzależnośći między rozmaitymi aspektami polskiej polityki. Po wejściu do polityki przestał być obserwatorem i obecnie pozostał na placu boju jedynie Jarosław Flis z UJ. Ale to był tylko wymiar horyzontalny analizy.

Jest jeszcze przecież wymiar wertykalny, wiążący się z analizowaniem danych zjawisk na rozmaitych poziomach i badaniu ich głębszych uwarunkowań w postaci struktur wpływów i interesów oddziałujących na poczynania władzy. W tym aspekcie należałoby przebadać powiązania obecnej władzy z establishmentem i rozmaitymi grupami interesu, zarówno na poziomie centralnym jak i samorządowym, powiązania, które skłaniają władzę do działań ograniczających jakiekolwiek reformy w celu zachowania status quo, za którym optuje establishment postkomunistyczny. Pod tym względem na media mainstreamowe nie ma co liczyć; żadnych głębszych analiz nie uświadczy się.

A przecież, oprócz tego, każde zjawisko polityczne musi być rozpatrywane zarówno z punktu widzenia synchronii , o czym pisałem powyżej jak i diachronii. Potrzebna jest więc i analiza historyczna przedstawiająca ewolucję danego elementu jak i całego systemu. A to zadanie przerasta umijętnośći bąź wolę poszukiwania prawdy dziennikarzy mainstremowych.

Popatrzmy ponownie na braki mainstreamowej analizy. Na poziomie horyzontalnym brak opisu powiązań polityki z marketingiem, mediami. Na poziomie drugim - wertykalanym brak analizy powiązań polityki, mediów i marketingu z establishmentem postkomunistycznym i grupami interesu w kraju i za granicą.

Jeżeli ktoś wątpi w prawdziwość moich tez, niech zajrzy do tekstu Krzysztofa Feusette w poprzednim numerze "Uważam rze". Zajmując się innym aspektem dziennikarstwa mainstreamowego, przy okazji pokazuje on jak ogranicza się ono do jałowego opisu jedynie tego co i tak dobrze widać gołym okiem, przy okazji przestawiając jedynie znaki plus i minus.