Parodia parlamentaryzmu na oczach telewidzów

Transmisje telewizyjne obrad plenarnych Sejmu mają jedną niekwestionowaną wartość. Unaoczniają gamę trudnych do zaakceptowania zachowań posłów, ich stosunek do wykonywanych obowiązków, brak wzajemnie okazywanego szacunku, lekceważenie mówców przez ich adwersarzy politycznych, a także skandaliczne zachowanie osób zasiadających w ławach rządowych, z premierem rządu na czele.

Wszystko to niezwykle jaskrawo rzucało się w oczy podczas debaty nad tzw. drugim expose Donalda Tuska. Żenujący był szczególnie przebieg punktu obrad poprzedzającego głosowania, w którym posłowie zadawali pytania, adresowane przede wszystkim do premiera rządu.

Donald Tusk i jego ministrowie siedzący w pierwszej i następnych ławach rządowych zachowywali się tak, jakby marszałek sejmu przed chwilą ogłosił przerwę. Nie zwracali najmniejszej uwagi na kwestie i pytania wygłaszane przez posłów. W różnych pozach dalekich od skupienia, bez żenady, wychylając się to w prawo, to w lewo, do tyłu lub do przodu, nieustannie rozmawiali, zmieniali miejsca, dowcipkowali i okazywali całkowite lekceważenie osób zadających pytania. Demonstrowali kompletny brak kultury osobistej i niebywałą skalę arogancji.

Prowadzący obrady wicemarszałek Sejmu Jerzy Wenderlich nie ośmielił się przywołać rządowych bossów do porządku.

Dopiero poirytowana posłanka Krystyna Łybacka, widząc co się dzieje, poprosiła prowadzącego o przerwę w obradach, w czasie której członkowie rządu mieliby okazję wymienić dowcipy lub niecierpiące zwłoki uwagi.

Tak oto wygląda powaga polskiego sejmu, premiera rządu i jego ministrów.

To nie są ludzie godni sprawowania wysokich urzędów w państwie.