Harce i hucpa nad grobami i trumnami, czyli, kto i dlaczego boi się ekshumacji...

Jedni pamiętają doskonale, inni zaś pewne fakty i zdarzenia skutecznie wyparli i wypierają ze świadomości, bezkrytycznie oddając się tezom płynącym z rządowych mediów.

Ja pamiętam, jak niedługo po Smoleńsku ruszyła akcja wyszydzania, dyskredytowania i upokarzania tych, którzy w Smoleńsku zginęli ich rodzin, domagających się rzetelnego, prawdziwego śledztwa.

Władza dokonała podziału na tych "rozsądnych i prawych", którzy w kilka chwil po "katastrofie" uwierzyli w wypadek i do dziś cenią sobie i chwalą "śledztwo" oraz tych, którzy motywowani polityczną walką, wciąż bezczelnie i podle nie wierzą w rzetelność działań śledztwem nazywanych.

Jako państwo i jego społeczeństwo sięgnęliśmy granicy absurdu.

Daliśmy sobie wmówić, że coś, co w normalnym, demokratycznym kraju jest oczywiste, bezdyskusyjne i po prostu normalne, w Polsce jest czymś niepojętym, obłędnym i antydemokratycznym.

Mam na myśli rzecz jasna zarówno "śledztwo", jak i proces ekshumacji ciał ofiar "katastrofy".

Coś co w przypadku jakichkolwiek wątpliwości jest czymś zwyczajnym i naturalnym, w Polsce traktowane jest jako chęć "dokopania" rządowi i hucpa polityczna.

Przebijające się od czasu do czasu głosy "oszołomskich" rodzin ofiar, domagających się wyjaśnienia nieprawidłowości i coraz większych wątpliwości, są cynicznie, z wyrachowaniem zakrzykiwane, wyśmiewane i dyskredytowane.

Naprędce wyciąga się hasła o kosztach i braku zasadności ekshumacji. No bo przecież "żyjemy w demokratycznym kraju, w którym śledztwo prowadzi demokratyczny organ do tego powołany".

Skąd taka zawziętość i opór przed dokonaniem czegoś, czego na mocy swoich praw domagają się niektóre rodziny?

Przecież skoro nikt nie ma nic do ukrycia, to co jest powodem tak agresywnego oporu przed spełnieniem woli bliskich ofiar?

Krycie się i chowanie za "procedurami", "prawem" i "zarządzeniami" staje się coraz bardziej groteskowe.

Któż bowiem, jak nie Państwo właśnie owe procedury, prawa i zarządzenia tworzy.

A może...

Może właśnie o to chodzi.

Najpierw zakaz otwierania trumien, który ktoś - nie wiadomo, jak się okazuje kto - wydał. Potem bajki Kopacz o wspaniałej, wzruszającej współpracy ramię w ramię sowieckich i polskich patomorfologów.

Pomijam już pytanie o niezawisłość Polski i jej prawo do dysponowania szczątkami ofiar - wszystkim wara od tego i koniec!

Co więc kryje się w zaspawanych, metalowych trumnach?

Czy nie chcę się aby ukryć kolejnych, porażających faktów, świadczących o "pomyłkach" i "błędach"...

Dziś, w dwa i pół roku po tragedii, kiedy stwierdzono, że faktycznie doszło do zamiany ciał, sowieci przyznają - oj, faktycznie, przepraszamy, ale mogło dość do dwóch, może trzech pomyłek...

A gdyby tego nie stwierdzono w Polsce, to czy sowieci przyznaliby się tak ochoczo i ze "skruchą" do błędów?

Jestem pewny, że toczy się koszmarna gra, której scenariusz został opracowany i zatwierdzony po obu stronach naszej wschodniej granicy.

Pytanie jednak, jakie mi się nasuwa, szczególnie w kontekście wypowiedzi tych zadowolonych ze "śledztwa" rodzin ofiar, dotyczy zawartości pozostałych kilkudziesięciu grobów.

Wolę nie myśleć o możliwych, innych nieszczęśliwych "pomyłkach" sowieckich specjalistów.

Mogłoby się niestety okazać, że niektóre z trumien są na przykład puste - a takie wątpliwości mogą się zacząć rodzić, zważając na to, że do dziś, nie określono oficjalnie, jednoznacznie i z całą pewnością, kto, jakim samolotem leciał.

Nie wiem, skąd bierze się tak wielkie, wręcz głośne zadowolenie np. pana Deresza z tego, co nazywa się "śledztwem", skoro ja, człowiek zupełnie nie związany z którąkolwiek z ofiar Smoleńska, mam tak potworne wątpliwości...

Tu nie chodzi o zawziętość inspirowaną przez PiS, jak to sprytnie i cynicznie stara się Polakom wmówić władza.

Tu chodzi o zwykłe, logiczne wątpliwości, które narastają, kiedy obserwuje się grę pozorów, ze "śledztwem" mających niewiele wspólnego.

To, z czego pan Deresz jest bardzo zadowolony, nie da się porównać z żadnym badaniem wszystkich dotychczasowych katastrof lotniczych.

Nic, co dotyczy Smoleńska, nie trzyma się ani kupy, ani logiki.

Zbrodnia dokonywana na Polsce polega więc również na tym, że dezawuuje się pewne jednoznaczne pojęcia w świadomości społecznej.

Wmawia się Polakom, że kabaret rządowo-sowiecki, to śledztwo, że ekshumacje szczątków ofiar, to polityczne harce oraz że ci, którzy chcą najzwyczajniej w świecie poznać przyczynę śmierci swoich bliskich, to antydemokratyczni pomyleńcy.

Wmawia się nam, Polakom, że kłamstwa Kopacz nie miały miejsca, a jeśli już, to nadużyciem i nienawiścią jest nazywanie tego kłamstwem.

Wmawia się nam Polakom, że każdy z nas jest tak samo ważny, podczas kiedy ważny - pewnie do czasu - jest tylko ten, kto bezkrytycznie i biernie godzi się na niszczenie Polski przez ludzi obecnie nią rządzących...

Wmawia się nam, że walka o swoje prawa i możliwość głośnego o tym mówienia, jest faszyzmem, a szarganie i upokarzanie ofiar oraz ich rodzin, jest dbałością o demokrację i sprawiedliwość...

....