Coś ściska za gardło, kiedy patrzy się na tych ludzi. Czy, rzeczywiście, duma ze świadomości, że przynależy się do naszego narodu, wzrasta wprost proporcjonalnie do słabnącej cząstki tego udziału?
Jak się to ma do postawy naszych stuprocentowo polskich rodaków, szumnie manifestujących wstyd z tytułu przynależności do narodu polskiego?
Pra-pra-prawnuk Polaka mówi:
Jestem dumny, że jestem Polakiem! Inaczej, bez tej dumy, nie ma życia!
Gorąco polecam
